21 juni , Rallydag 15
Vanochtend onze ogen open gedaan en voordat we aanreden eerst in het Baltic Rally roadbook gekeken wat de task off the day was. Voordat we de stad Riga uitreden, wilde ik nog een paar foto’s maken van kenmerkende dingen, de tram en de gouden toren, dat lukte niet zo goed dus bijgevoegde 2 foto’s even van internet geplukt. Om half elf in de ochtend hadden we alweer het volgende land, Litouwen bereikt. Tijdens onze eerste koffiepauze van de dag kwam er een konvooi voorbij. Toch wel grappig om te zien. Daarna op zoek naar the Hill of Crosses, om onze opdracht te vervullen. Wij dienden een eigen gemaakt kruis te plaatsen en te fotograferen. Deze bijzondere plek vonden we 12 km boven Sîauliai. Op deze internationale bedevaartsoord zijn de eerste kruisen geplaatst tijdens de novemberopstand van 1830-1831, het is een toeristische attractie, maar vandaag de dag worden er nog steeds door katholieke pelgrims herdenkingen geplaatst, zie volgende link.
https://youtu.be/YvKQtTBYWD4 Nadat we ons TwoBees kruisje een mooi vindbaar plekkie hadden gegeven, zetten we koers naar de hoofdstad van Wit Rusland. Met nog een lekkere goedkope lunch in Litouwen en een Facetime-momentje met mijn vader (die de blogs zo vaak leest zodat het lijkt of hij de trip zelf beleeft!), waren we weer ready om een nieuw Rusland-grensverhaal aan te gaan. We besloten de weg tussen Klaipèda en Zelenogradsk te nemen. Wij dachten dat dit een soort Afsluitdijk was, echter bleek een landtong van 98 km te zijn, al 18 jaar opgenomen op Werelderfgoedlijst van UNESCO. Ongeveer halverwege is de grens tussen Litouwen en Rusland. Aan de Litouwse zijde, moesten we een veerpontje nemen want het park, ook wel Nationaal park De Koerse Schoorwal genoemd, is niet aan het vaste land verbonden. Door wat lichte regenval reden we door een heerlijk ruikend dennenbos. Helaas was de zee nauwelijks te zien. Het leek een onbewoond stuk land maar we kwamen door een plaatsje, Juodkranté, wat een vakantiebestemming leek te zijn met een heus zandsculpturenfestijn. Voordat we de grensovergang bereikten hadden we even een korte stop bij de zee gemaakt. Heerlijk uitgewaaid waardoor we het lange wachten bij de overgang van ene naar andere land, weer kleine twee uur geduurd, minder erg vonden. Bij de grens liet ook een vosje zich fotograferen. Inmiddels waren de nodige reisuren verstreken en om nog naar Kaliningrad door te rijden was te ver. Onze ervaringen dat er in Rusland nauwelijks campings te vinden zijn, waren we uitgekomen bij hotel Gerkules in eerste plaats die we tegen kwamen. Het was een uurtje vroeger dan we dachten, want we zaten in dit land weer in dezelfde tijdzone van thuis. Desalniettemin waren we na een lekkere maaltijd als een blok in slaap gevallen want de vele indrukken en vermoeidheid van deze reis zit inmiddels in ons lijf.
Comments